Miłości w dniu zakochanych!

Jak co roku i w to, zupełnie nie letnie, południe 14 lutego, trudno o naturalnie ciepłe myśli. Na tle przymarzniętych drzew, wysiłki św. Walentego w podnoszeniu temperatury otoczenia, widać nawet wyraźniej niż zwykle.Jeśli niezbyt dobrze znosicie przekazywaną dzisiaj w kipiących sercach i pluszu, amerykańską reklamę o miłości - nie uciekajcie. Wystarczy zostać w domu lub wpaść do Villi Antiqua. Choć Walentynki wydają się rządzić światowym kalendarzem, to w zaciszu polskiej części mapy, żarzy się nasza własna słowiańska wersja obchodzenia Dnia Miłości.

Dawniej przypadał on na najkrótszą noc w roku z 21 na 22 czerwca i nosił nazwę Nocy Kupały, Kupalnocki lub Sobótki tu na Śląsku. Było to wówczas jedno z najpopularniejszych na ziemiach polskich oraz europejskich zamieszkanych przez ludy bałtyckie święto. Jego nazwa pochodziła od kup, czyli według jednego ze znaczeń, zgromadzeń ludzi , którzy pragnęli w jarzącej się (druga wersja pochodzenia)  radością zabawie nadchodzącego lata, zadbać o względy ducha miłości, który przyniósłby ich związkom oraz życiu pomyślność oraz szczęście. Wiązało się to z celebracją żywiołów ognia i wody, które poprzez zwyczaj kąpieli w rzece czy przeskakiwania nad ogniskiem miały oczyszczać duszę człowieka i zapewnić przestrzeń dla dobrych emocji. Te z pewnością dało się odczuć w ciepłym powietrzu wieczoru, gdzie po obu  końcach rzek, zbierali się dziewczęta puszczające wianki z nurtem wody oraz młodzieńcy, którzy wypatrywali szansy, aby je złapać i pojąć ich właścicielkę za żonę. Co ciekawe właśnie ten zwyczaj nabiera teraz na popularności w większych miastach Polski. Tak jak wieki temu, towarzyszą temu śmiechy, wróżenie i smaczne jedzenie.

Villowa okolica z jej pobliskimi polami, łąkami i Odrą przepływającą przez miasto idealnie wpasowuje się w scenariusz Kupały, ale może Wy macie swoje własne tradycje świętowania miłości?

Przytoczony zwyczaj to pogodny przykład alternatywy dla dzisiejszych Walentynek i przypomina o głębszym znaczeniu miłości jako siły, która nie zdobywa świata wyłącznie swoją rolą sentymentalną, ale wszelkimi formami pozytywnego uczestnictwa w życiu. Jeśli się przyjrzeć, wszędzie można znaleźć jej ślady- w twórczości, w przyjaźni, w empatii... A już na pewno w życzeniach, które są niezbędne w świętowaniu!

A więc kupę miłości!